پنیرک گیاهی علفی و یک ساله است. بچه که بودیم ، باغچۀ حیاطِ خانه مان پر از پنیرک و ختمی و تاجریزی« قوش اوزومو» بود. ما به گیاه پنیرک، « دویمه گولو» می گفتیم. زیرا دانه هایش شبیه دکمه بود و ما قبل از خشک شدن، می چیدیم و می خوردیم.
چند سال پیش به هنگام گردش در پارک شهرمان، بین گل های وحشی دیدمش. دانه های خشک شده اش را جمع کرده و سال بعد در باغچه کاشتم. می گویند گل و برگ و ریشه و دانه اش برای سلامتی مفید است. کاری به ریشه هایش ندارم. اما دانه های تازه و سبز اش خوش مزه هستند. از برگهای لطیف و تازه اش را به سبزی خوردنی وسالاد اضافه می کنم. به هنگام پختن کوکوسبزی و آش از برگهای لطیف و تازه اش استفاده می کنم. دم نوش گل پنیرک نیز نوشیدنی و مفید است.
