چقدر غمگین می شوی، وقتی وارد خانه شده و آکواریوم ماهی ها را ترک برداشته و خراب ببینی. با عجله سعی می کنی هم آب آکواریوم را خالی کنی و هم ماهی های سرخ زیبا را از مرگ نجات دهی. بالاخره موفق می شوی . ماهی هایت از داخل آکواریوم راحت خارج شده و داخل ظرف کوچک پلاستیکی جای می گیرند. جایشان تنگ است و برای تهیه آکواریومی جدید احتیاج به فرصت داری.
فکری به سرت می زند. ظرف ماهی ها را در آغوش می گیری و در این هوای سرد به طرف رودخانه می روی . با این هدف که رودخانه بهترین جا برای این زبان بسته های طفلی است. روی آب رودخانه را لایه نازکی از یخ پوشانده است. با هزار زحمت لایه را می شکنی و ماهی ها را از آن لایه داخل رودخانه رها می کنی. در یک چشم زدن از تو دور می شوند. موقع برگشت ، زن همسایه را می بینی و ماجرا را برایش تعریف می کنی. می گوید که :« اشتباه کرده ای . ماهی ها از خانه و آکواریوم گرم بیرون آمده و داخل آب سرد رها شده اند. الان شوکه شده و مرده اند.» سراسیمه به طرف رودخانه برمی گردی. اثری از ماهی ها نیست. شاید مرده اند و شاید ته آب رفته اند.زن همسایه ، آشفتگی ات را می بیند و دلداری ات می دهد :« ناراحت نباش کارت درست بود. کوچولوهای سرخ تو ، برای لحظاتی هم که شده طعم آزادی را چشیده اند. می گویند یخ روی آب ، باعث ولرم ماندن آب رودخانه می شود. خدا را چه دیدی شاید فوری به طرف عمیق رودخانه رفته اند و زنده اند. بهار که به دیدنشان می آیی و بچه هایشان را هم می بینی.»
با خود می اندیشی :« آیا باز هم تصمیم داری برای تحویل سال نو ماهی سرخ بخری؟»
