اسم فارسی اوه لیک را نمی دانم. در ویکی پدیا معادل فارسی اش را« ترشک» نوشته است. اما اوه لیک، ترشک نیست. قدیمها این سبزی را از دشت و دمن چیده و برای فروش به شهر می آوردند. اما اکنون بذرش در دسترس هست و می توان داخل گلدان یا باغچه کاشت و پرورش داد. خیلی خوب رشد می کند و زیاد می شود. این سبزی را در تابستان چیده و خشک می کنیم و در زمستان برای پخت پلو استفاده می کنیم. تازه اش همراه با سبزی خوردن و آبدوغ خورده و خوشمزه می شود. می توانیم داخل آش و قورمه سبزی هم بریزیم.
مواد لازم: برنج – اوه لیک – گوشتِ پرچربی، نمک و ادویه
اوه لیک را به مدت دو ساعت داخل آب سرد، خیس می کنیم تا هم کمی نرم و هم گرد و خاکش جدا شود. گوشت را با پیاز و ادویه تفت داده و اوه لیک را آبکش کرده و به گوشت اضافه می کنیم تا بپزد. وقتی گوشت پخت، برنج مان را می شویم و مخلوط گوشت و اوه لیک را به برنج اضافه می کنیم و مثل کته می پزیم ( اول آب گوشت را می ریزیم . اگر آبِ گوشت کافی نبود به اندازه لازم آب معمولی نیز اضافه می کنیم.» و می گذاریم بپزد. کتۀ ما ( اوه لیک چهمه سی ) آمادۀ خوردن است. این غذا احتیاج به چربی زیاد دارد. اگر چربی گوشت کم باشد و یا چربی گوشت را دوست نداشته باشیم، می توانیم به جایش، کره یا روغن مورد علاقه مان را اضافه کنیم. البته من با گوشت کم چرب یا بدون چربی می پزم و خوشمزه هم می شود. این غذا با ترشی خیلی خوشمزه می شود.
