دئییر گونلرین بیر گونونده بیرکه ند ده بیر اکین بیچین چی کیش واریمیش . بو کیشی نین بیر ائششه کی و نئچه مال داواری ( قویون ، گامیش ، اینک ، و … ) واریمیش . یئمین یاخجی سینی مال داوارینا یئدیرده رمیش کی تئز کؤکه لیب اتلری برکتلی اولسون و اونلارین قاباغیندان قالانی یازیق ائششه که یئدیرده رمیش . بئناوا ائششه کین ده سه سی چیخمازیمیش . گونلرین بیر گونونده ائششه ک گؤره ر کی قویونون لاپ یئییمجیلین کی چوخ دا یوغونلامیشدی یئره ییخیب آیاقلارینی توتوب باشینی که سیرلر . یازیق قویون دا آخیر نفسلرینی چه کیب خیریلدیرمیش . ائششه ک دییه : آی یازیق قویون ائله یئمه یین ، بئله ده خیریلداماغی اولار .
چنان خوردن ، چنین خرخر کردن هم دارد
می گویند روزی روزگاری مردی کشاورز در دهی زندگی می کرد که یک خر و تعدادی گوسفند و گاو و … داشت . علوفه خوب و تازه را به دامهای خود می داد که چاق و پروار و گوشتی بشوند و پس مانده آنها را نیز به طفلک خر می داد . خر نیز صدایش در نمی آمد . روزی از روها خر می بیند که یکی از گوسفندهای پرخور و چاق و چله را به زمین زده و پاهایش را گرفته و سرش را می برند . بیچاره حیوان نفسهای آخرش را می کشد و گلویش به خر خر افتاده است . می گوید : چنان خوردن ، چنین خر خر کردن هم دارد .